2. sunnudagur í föstu (Reminiscere)

Kollekta

Drottinn Guð. Þú veist, að við megnum ekkert af sjálfum okkur. Varðveit okkur hið ytra og innra, ver okkur vernd og skjól gegn öllu því, sem saurgar hug og hjarta. Fyrir son þinn Jesú Krist sem með þér lifir og ríkir í einingu heilags anda, einn sannur Guð um aldir alda.

Lexía: 1Mós 32.24-30

Jakob varð síðan einn eftir og maður nokkur glímdi við hann uns dagur rann. Þegar honum varð ljóst að hann gæti ekki sigrað Jakob sló hann á mjöðm hans svo að hann gekk úr augnakörlunum er þeir glímdu. „Slepptu mér,“ sagði maðurinn, „því að dagur rennur.“ „Ég sleppi þér ekki nema þú blessir mig,“ svaraði Jakob. „Hvað heitir þú?“ spurði maðurinn. „Jakob,“ svaraði hann. Þá mælti hann: „Ekki skaltu lengur heita Jakob heldur Ísrael því að þú hefur glímt við Guð og menn og unnið sigur.“ Jakob sagði við hann: „Segðu mér nafn þitt.“ Hann svaraði: „Hvers vegna spyrðu mig nafns?“ Og hann blessaði hann þar. Jakob nefndi staðinn Peníel, „því að ég hef,“ sagði hann, „séð Guð augliti til auglitis og þó haldið lífi.“

Pistill: Jak 5.13-16

Líði nokkrum illa ykkar á meðal, þá biðji hann. Liggi vel á einhverjum, þá syngi hann lofsöng. Sé einhver sjúkur ykkar á meðal, þá kalli hann til sín öldunga safnaðarins og þeir skulu smyrja hann með olíu í nafni Drottins og biðja fyrir honum. Trúarbænin mun gera hinn sjúka heilan og Drottinn mun reisa hann á fætur. Þær syndir, sem hann kann að hafa drýgt, verða honum fyrirgefnar. Játið því hvert fyrir öðru syndir ykkar og biðjið hvert fyrir öðru til þess að þið verðið heilbrigð. Kröftug bæn réttláts manns megnar mikið.

Guðspjall: Matt 15.21-28

Þaðan hélt Jesús til byggða Týrusar og Sídonar. Þá kom kona nokkur kanversk úr þeim héruðum og kallaði: „Miskunna þú mér, Drottinn, sonur Davíðs! Dóttir mín er mjög kvalin af illum anda.“ En Jesús svaraði henni engu orði. Lærisveinar hans komu þá og báðu hann: „Láttu hana fara, hún eltir okkur með hrópum.“ Jesús mælti: „Ég er ekki sendur nema til týndra sauða af Ísraelsætt.“ Konan kom, laut honum og sagði: „Drottinn, hjálpa þú mér!“ Hann svaraði: „Ekki sæmir að taka brauð barnanna og kasta því fyrir hundana.“ Hún sagði: „Satt er það, Drottinn, þó eta hundarnir mola þá sem falla af borðum húsbænda þeirra.“ Þá mælti Jesús við hana: „Kona, mikil er trú þín. Verði þér sem þú vilt.“ Og dóttir hennar varð heil frá þeirri stundu.

Sálmur: 98. Þín trú er mikil

Kirkjuár - Fasta

1 „Þín trú er mikil,“ mælti hann sem meinin þyngstu bæta kann, „því skal sú hjálpin hlotnast þér sem hjartans ósk þín kærust er.“ Um aldir streymir náð æ ný frá náðarorði dýru því að hugga sálir hörmum í. 2 Hið sama jafnan orð hans er, ef öflga trú í brjósti sér og hjarta manns svo auðmjúkt að sér enga læging heldur það að tína minnstu mola þá er miskunn hans það lætur fá til blessunar hans borði frá. 3 Af brauði lífs í heimi hér frá himni gnóttir öðlumst vér er sjúkum létta sálum neyð og syndir lækna' og bægja deyð. Ef trúarhönd þeim tekur mót vér tímans stöndumst öldurót og beitt ei hræðumst banaspjót. 4 Vor góði Jesús óskar að vér allir höndlað fáum það sem allra gæða' er æðst og best og allra heillir styður mest. Hann býður sjálfan sig, það brauð er sálna bætir hungursnauð. Það lífsbrauð hjörtu lífgar dauð.

Hljómsett laglína   Raddsetning  

T Nikolaj F.S. Grundtvig 1853 – Helgi Hálfdánarson – Sb. 1886

Kvindelil, din Tro er stor

L Hohenfurth um 1450 – Horn 1544 – Sb. 1589

In natali Domini / Da Christus geboren var / Singen wir aus Herzensgrund

Biblíutilvísun Matt. 15.21–28