Sálmabók

1 Ó, hve sæll er sá er treysti sínum Guði hverja tíð! Hann á bjargi hús sitt reisti, hræðist ekki veðrin stríð. Hann í allri segir sorg: Sjálfur Drottinn mín er borg. Náð og fullting hans mig hugga, hans ég bý í verndar skugga. 2 Í það skjól vér flýjum, faðir, fyrst oss þangað boðið er, veginn áfram göngum glaðir, glaðir því vér treystum þér. Ein er vonin allra best á þér sjálfum byggð og fest að þú sleppir engu sinni af oss kærleikshendi þinni.

T Björn Halldórsson – Sb. 1886

L Johann Schop 1642 – Paradísarlykill 1686 – Sb. 1751

Werde munter mein Gemüte

Eldra númer 186

Eldra númer útskýring T

Biblíutilvísun Matt. 7.24–27